درد و دل |
||
|
به وبلاگ من خوش آمدید |
||
نويسندگان |
|
farahmand makanali |
آثار تاريخي يك عاشق |
|
تير 1392 بهمن 1391 |
دوستان عاشق تنها |
|
|
دوستان عاشق |
|
|
وضعیت من در یاهو |
|
|
آمار وب |
|
كاربران آنلاين:
تعداد بازديدها: RSS |
طراح قالب: |
| نازترین قالب های وبلاگ |
موزیک و سایر امکانات |
||||||||||||||||
Alternative content | ||||||||||||||||
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
|
|
||
|
بیتو نمی
بازم دلم گرفته گریم اختیاری نیست آخه جز گریه منو کاری نیست یه عمرِ از محبّت بی نصیبم ای خدا من غریبم ای خدا چرا جزغصه منو یاری نیست اگه عشق همینه اگه زندگی اینه نمیخوام چشمام اون دنیا رو ببینه از لبهای سردم خنده گریزونه راز دل خستم هیچکی نمیدونه بازیچه شدن تا کی؟ دل رو گول زدن تا کی؟ افسردگی تا کی؟ دل به هرکه دادم بی وفایی دیدم چه رنج هایی که عمری از عشق کشیدم...
|
||
|
|
||
|
عشق یعنی شعله بر خرمن زدن عشق یعنی رسم دل بر هم زدن عشق یعنی یک تیمم یک نماز عشق یعنی عالمی راز و نیاز عشق یعنی با پرستوپر زدن عشق یعنی آب بر آذر زدن عشق یعنی چون محمد پا به راه عشق یعنی همچو یوسف قعر چاه عشق یعنی بیستون کندی بدست عشق یعنی زاهد اما بت پرست عشق یعنی قطره و دریا شدن عشق یعنی همچومن شیدا شدن عشق یعنی یک شقایق غرق خون عشق یعنی درد و محنت در درون عشق یعنی یک تبلور یک سرود عشق یعنی یک سلام و یک درود
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
ساقیا پیمانه ای را لبریز کن هر چه دا ری در دهان سرریز کن ساقیا می ده که مدهوشم کند بی خبر از حال و بیهوشم کند ساقیا درد من را درمان نما جرعه ای می در دل ودر جان نما ساقیا محتاج درمان توام در سرای دل نگهبان توام ساقیا درمان دردم دست توست این دل بشکسته ام درشصت توست
|
||
|
|
||
|
.:.اول یه شعر عشقولانه ی واقعا زیبا.:.
گفتم نرو پرپر میشم
گفتی: میخوام رها باشم
گفتم: آخه عاشق شدم
گفتی:میخوام تنها باشم
گفتم: دلم
گفتی: بسوز
گفتی: یه عمری باز هنوز
گفتم: پس عمرم چی میشه
گفتی: هدر شد شب و روز
گفتم: آخه داغون میشم
گفتی: به من خوش میگذره
گفتم: بیا چشمام تویی
گفتی: آخر کی میخره
گفتم: منو جنس میبینی؟
گفتی: آره بی قیمتی
گفتم: یه روز کسی بودم
با من نکن بی حرمتی
گفتم: صدام میمیره باز
گفتی: با درد بسوز بساز
گفتم : حالا که پیر شدم
گفتی: که از تو سیر شدم
گفتم: تمنا میکنم
گفتی: میخوام خردت کنم
گفتم: بیا بشکن تنو
گفتی: فراموش کن منو
|
||
|
|
||
|
کاشکی ندونی وقتی که میرم کاشکی ندونی بی تو میمیرم مرگ قناری دیدن نداره گلی که خشکید چیدن نداره میرم از اینجا وقتی که خوابی من اهل خشکی تو اهل آبی این نامه از پسر کویره وقتی میخونیش که خیلی دیره میرم از اینجا با پای خسته با چشمی گریون قلبی شکسته بغضی هنوزم مونده تو سینه دوری چه سخته قسمت همینه
|
||
|
|
||
|
عشق یعنی یک سلام و یک دورد عشق یعنی درد و محنت در درون عشق یعنی یک تبلوریک سرود عشق یعنی قطر ه و دریا شــــــدن عشق یعنی یک شقایق غرق خون عشق یعنی زاهـــــــد امابت پرست عشق یعنی همچو یوسف قعر چاه عشــــق یعنی بیستون کندن بدست عشــــــــــــــق یعنی آب بر آدر زدن عشـــــــق یعنی چون محمد پا به راه عشــــــــق یعنی عالمی راز و نیاز عشـــــــــــــــق یعنی با پرستو پرزدن
عشق یعنی رسم دل بر هم زدن
عشق یعنی یک تیمم یک نماز
عشق یعنی ســر به دار آویختن
عشق یعنی اشک حسرت ریختن
عشق یعنی شب نخفتن تا سحر
عشق یعنی سجده ها با چشم تر
عشق یعنی مستی و دیوانگی
عشـــق یعنی خون لاله بر چمن
عشق یعنی شعله بر خرمن زدن
عشق یعنی آتشی افرخــــــــــته
عشق یعنی با گلی گفتن سخن
عشــــق یعنی معنی رنگین کمان
|
||
|
|
||
|
||
|
|
||
|
همه مي پرسند « چرا شكسته دلت ؟ مثل آنكه تنهايي ؟ ... چقدر هم تنها !پاسخ يك دريا را در قطره نمي توان پيدا كرد ... و سخن هزاران سال را در لحظه نمي شود جستجو كرد .... حرفهاي ساده من چقدر در هزارتوي ذهن پيچيده مي شود ؟ مگر ساده تر از اين هم مي توان صحبت كرد ؟! من از قله نمي آيم ... دره هم جاي من نيست ... من شهسوار عشقم و عشق همراه باد هميشه فرار مي كند... جاده ترك برداشته است از استواري من ... من كوله بار خويش را بسته ام
|
||
|
|
||
|
خدايا!
اين دل شکسته را جز دستهاي مهربان تو درماني نيست واين دست بسته را جز از ابر احسان تو باراني ، نه.  خدايا ! اين جگر سوخته در آتش هجرانت را واين جان گداخته در زير تشعشع سوزان فراقت را هيچ چيزجز خنکاي نسيم وصل تو آرام نمي‌کند . خدايا ! تب ديدار تو را چه درمان خواهد جز ديدار تو؟ و زخم عميق و کاري گناه را بر جاي جاي روح دردمندم چه چيز جز غفران تو التيام خواهد بخشيد. خداي من ! تنها دست توست که مي تواند قلب تأثير پذير مرا از شرخواسته هاي نفس خلاص گرداند وتنها دَم خداوندي توست که مي تواند اين دل را در زير پنجه هاي نفس به حالت اغماء افتاده است نجات دهد . خدايا ! اين جگر سوخته در آتش هجرانت را واين جان گداخته در زير تشعشع سوزان فراقت را هيچ جز خنکاي نسيم وصل توآرام نمي کند . خدايا! دلي که عمري به دنبال تو گشته مگر جز در ميان دستهاي تو قرار مي گيرد ؟ اي نهايت آرزوي آرزو مندان ! واي غايت پاسخ سائلان ! واي دورترين مقصود نيازمندان ! واي بلندترين اشتياق مشتاقان ! واي غمخوار درستکاران ! واي کلبه ايمني از بلاي بتو پناه آورندگان ! واي پاسخ دهنده دعوت درماندگان ! واي داروي دردمندان ! واي اندوخته فقيران ! اي هر جوي مهر از چشمه رأفت تو! واي هر چه ابر از درياي رحمت تو ! روي من تنها به تو باز است ودستم تنها به سوي تودراز . ضجه هاي من تنها در پيش توست وسجود من تنها در پيشگاه توست . خدايا من در پيش چه کسي به غير از تو بر خاک افتاده ام ؟ کدام سحوري را جز در خانه تو کوبيده ام ؟ در اين گرماي سوزان کوير گناه ، نسيم جان بخش رضايتت را از من دريغ مدار واز ابر آبستن نعمت هايت بر من مستدام ببار . خداي من ! در اين ناامني و وانفسا، من تنها به ريسمان سخت تو چنگ زده ام وتنها به دستاويز امن تو آويخته ام . خدايا ! من تنها دست به تو داده ام وهر روزني جز روزن منتهي به مهر تو را مسدود کرده ام . خدايا ! بر اين بنده ذليل وناتوانت که حتي زبان گفتن درد خويش با تو ندارد رحم کن .بنده اي که نه آن دارد که به تو بنمايد ونه زبان آنکه از تو عذر بخواهد . خدايا ! مي شود که چنين بنده اي را دست محبت بر سرش کشي ؟ وسايه خدايي بر سرش بگستري ؟وجز اين نمي شود . بنده به کجا بگريزدکه امتدا شاخه هاي بينهايت کرم تو سايه نينداخته باشد ؟ اي زيباي عاشق زيبايي ! اي دلرباي زيبا آفرين ! اي درياي بي منتهاي بخشش
|
||
